METODE
Kardiotokografija – CTG

CTG ili kardiotokografija bi u prevodu značilo: grafički zapis istovremenih aktivnosti srca ploda i mišića zida materice.

Klasični, spoljašnji CTG podrazumeva da se aktivnosti mere preko kože trbuha pomoću dve sonde (jedna sonda registruje srčanu aktivnost ploda, druga registruje aktivnost mišića materice majke).

Kardiografska sonda registruje aktivnost srca ploda. Možemo videti bazalnu frekvenciju srca i varijacije u frekvenciji vezane za pokrete ploda, aktivnosti materice, zvukove i dr. Možemo registrovati patološka ubrzanja i patološka usporenja ritma srca.

Tokografska sonda registruje aktivnost mišića materice. Možemo doneti zaključke o tonusu i o periodičnim kontrakcijama mišića.

Istovremeno, praćenje kontrakcija materice i srčane akcije ploda nam daje značajne podatke o stanju ploda u materici, pre svega o njegovoj oksigenaciji, u uslovima postojanja i ne postojanja kontrakcija. Naime, činjenica je da se materične kontrakcije odražavaju na stanje krvotoka u materici i posteljici, te tako i na prenos kiseonika ka plodu. Ukoliko su stanje cirkilacije i funkcija posteljice uredni tekuće stanje ploda je dobro i porođajne kontrakcije verovatno ne bi ugrozile stanje ploda, i obrnuto. Analiziramo tip oscilacija srčanog ritma, reakciju srca na pokrete ploda (non-stres test), na zvukove, vibracije, a takođe je moguće veštačko izazivanje kontrakcija i analiza srčanog ritma u tim uslovima (stres test). Ovo, u suštini, odgovara stresu kakav ga očekuje za vreme porođaja.

CTG se može primeniti od 28 nedelje gestacije, ali je njegova primena najčešća nakon 35 nedelje.